Om te beginnen, wil ik namens iedereen die mee is geweest onze dank uitbrengen aan al de mensen die dit geregeld en georganiseerd hebben, het was grandioos perfect, en dat voor de eerste keer. En in het programma zat de climax mooi- mooier- mooist- lekkerst. Zonder dat de leiding hier aangedacht had. Voor mij en m`n vrouw was dit de eerste keer dat we naar het buitenland zijn geweest. Dus de dag voor vertrek zei m`n vrouw ik zal eerst naar de bank voor Duitse marken, ik dacht nog we hebben toch euro`s, maar om toch wijs over te komen zei ik nog je hebt oost en west Duitsland hè, ja je weet maar nooit waar je verdaagd met de 27 mc “ Het waren toch Euro`s “
Dusseldorf: Met een beetje regen op de ramen reed de bus Duitsland in, alles is dan allemaal een beetje anders dan anders. Nou moet ik zeggen ik had geen 
idee wat een kerstmarkt moest voorstellen en al helemaal niet in een ver vreemd land. Nadat de bus geparkeerd was en Buschauffeur Hans ons verteld had hoe laat we weer bij de bus moesten zijn konden we de markt op, een bus van pak weg 65 man werd in vijf minuten opgesplitst in groepjes, nou eerst maar even wat eten wel, zo ging het bij ons ploegje, ja let op, het zou onze eerste contact met een Duitser opleveren. We liepen met broer en snoar corrie en Ina en Co naar een eettent maar daar kreeg Co een krant in haar handen gedrukt. Nou dank je wel mompelde Co, maar het was een straatkrant van een zwerver, en die vent wilde € 1,50 van Co, nou mooi niet F…… op, op z`n Urkers was dat. Hij verstond ons niet en wij hem niet, nou hij verstaat nu wel enkele woorden. De kerstmarkt was nog in aanbouw, en het weer was nu niet helemaal wat we wensten. Eerder dan wat de afspraak was waren we weer terug bij de bus. Jammer was dat de motregen een beetje roet in het eten gooide hier in Dusseldorf. Essen: Ja op weg naar Essen waar ons Hotel zou zijn en waar we de nacht zouden doorbrengen met elkaar. Maar net voordat we bij het Ibis Hotel aan zouden komen, klonk het door de bus OOOOOOOO, we konden vanuit de bus al het een en ander van de Kerstmarkt zien, en dat beloofde wat, het eerste wat Co zei, Lubbert-Jelle ik wil met jou in het reuzenrad, nou gelijk had ze hoor, en wat was dat ding mooi, schitterend verlicht. Bij het Hotel aangekomen keek ik m`n ogen uit, zes verdiepingen hoog, wat een gebouw is dat! Alles was nieuw, of hij voor ons neergezet was, net als in Perston Palace deelde Marten en Hendrik de sleutels uit, een voor een ging een ieder naar zijn of haar kamer, zo wij ook, wat een mooie kamer op de zesde verdieping, en eigenlijk heb je dr helemaal geen erg in dat je zo hoog bent. De lift was ook een verhaal apart, de eersten die d`r in gingen kwamen niet van de grond, de deuren sloten wel maar, hij ging niet omhoog. Nadat de 
man van de receptie er bij was gekomen, hij wees op de beschrijving, helaas vriend die leest een Urker niet, en vooral niet in het Duits. Ja ze snapten het en ja hoor daar gingen ze. Maar wat een verrassing toen de deuren opengingen, ze waren daar waar ze ook begonnen waren op de begaande grond. En dat tot drie tochten toe. Na wat opgefrist te zijn, zijn we Essen in gegaan. O Jongens dus dit bedoelen ze met de Kerstmarkt alles mooi verlicht, en het was droog, dat scheelt enorm natuurlijk, het was zo mooi daar, dat kon iedereen wel beamen. Daar stonden we voor het reuzenrad van 
daar net, zo vanuit de bus was het maar een klein dingetje maar nu was het even anders, torenhoog was dat apparaat. Ik zei Co wat dacht je d`r van en ik hoopte dat ze nee zei . Maar Co zei kom op dan, ja en dan moet je wel he. Nou vrienden ik kan het je aanraden hoor het is een echte belevenis. Onze Domenai verteld het altijd anders maar dit beviel me ook wel, worsten, worsten, en nog eens worsten man wat heb ik een veel verschillende worsten gezien, kleinen, groten, wijn in alle soorten, pannenkoeken ook in alles soorten. We hebben daar nog heerlijk gegeten in Essen en daarna we gingen weer terug naar het Hotel, we hebben nog even een spelletje gedaan in het Hotel. Moe maar voldaan zijn we naar boven gegaan. Het ontbijt s morgen was als een film, twee groepen waren er op dat moment in Ibis Hotel, dit viel niet mee voor de twee dames van de bediening. Haha we gaan in de bus, op naar Duiven.
Duiven : O wat is het heerlijk om weer gewoon Nederlands te kunnen praten. Wat was de Intratuin mooi mensen als je daar niet kan slagen voor je kerst 
spullen. Dan lukt het je nergens, stel je wil een kerstboom, je hebt er een gedachte bij wat je wil, maar ja dan kom je daar, dan staan er daar 1300 nou je raakt in de war daar, Heb hele mooie stringen gezien daar met led verlichting zowel fel als gewone geel van kleur. Complete rendieren alles bijna echt. M`n vrouw moest even om een dingetje voor buiten naast de deur, ik zei ik ga even in dat bankstelletje zitten, m`n benen ik voelde ze gewoon niet meer, ik weet nu wat een paard voelt als die de hele winter op stal heeft gestaan. En o, o wat lag ik daar heerlijk, ik dacht even èèn been op de bank, en al snel volgde de tweede, en weg was ik. Wat de lammeling van Broer Willem gedaan had, hij had een patat bakje neer gezet met wat muntjes, net of ik een zwerver was, even later werd ik wakker van stemmen en het geluid van muntjes die in het bakje gelegd werden, gelukkig dat het kinderen waren, en ik zei beleefd dank je wel hoor.
Almere: Om het uitje van twee dagen goed af te ronden had de organisatie bedacht om het weer eens goed af te sluiten. Nou dit kun je rustig verder te 
vertellen, voor een bedrijfsuitje enz. en er was ruim voldoende voedsel bij de fam van der Valk, en waar 65 uitgehongerde Urkers kunnen eten. Zelfs de sinterklaas kwam op bezoek deze avond, ook dat was goed geregeld zo. Maar ook aan al het goede komt het einde, buschauffeur Hans moest immers ook voor de zondag thuis zijn. Ook hij wordt bedankt voor zijn bewezen diensten, wat dat betreft hadden we een kei van een chauffeur. En vooral voor onze vrienden die mee waren, het mag best wel gezegd worden, jullie waren iedere keer weer op tijd in de bus, want Julie weten er komt geen Urkerkwartiertje bij.
L.J Schenk
